Auteur archieven: Jacky Meijer
MEDITATIE: LICHT
Ga rustig zitten met een kaars voor je. Kijk een tijdje in de vlam. Doe dan je ogen dicht en kijk of je het licht kunt waarnemen tussen je wenkbrauwen. Neem dit tijd om het licht daar te 'zien', te voelen. Als het beeld duidelijk is, laat het dan naar je hart gaan. Laat het daar branden. Totdat je hart helemaal verlicht wordt door haar stralen. Lees verder
STILTEMOMENTJE
Misschien ken je die momenten wel, je loopt of fietst op straat en opeens word je je bewust van een vleugje wind, de geur van een ver haardvuurtje, een licht spatje regen. Als een zachte streling komt het zomaar heel dichtbij. Voelt het haast intiem. Meditatie is intimiteit met het leven. Met jezelf en alles wat is, zonder tussenkomst van iets anders.
Evelien Hogeweg, WeLopstellingen, oprichter en hoofddocent
Wat mij opviel aan Jacky is dat ze heel zuiver en precies is in haar systemische representantenrollen. Dat getuigt van een zuivere en krachtige intuïtie. Die ze ook nog eens goed onder woorden kan brengen. Daarmee brengt ze de boodschap helder en no nonsens over.
Judith Willems, schrijver, dichter en vertaler
Ik weet niet of je beseft hoe belangrijk jij bent geweest in mijn hele 'helingsproces'en hoeveel je daarin voor mij hebt betekend (en nog steeds betekent). Zo niet dan wik ik dat bij deze even gezegd hebben!
Mandy Thijssen, groepsleekracht VSO
Totale ontspanning, lekkere geuren, heerlijke oliën, fijne muziekjes en vooral de magische handen van Jacky. Dit zijn de ingrediënten van de geweldige massages die ze geeft. Altijd startend met een fijn en goed gesprekje. Ik kijk nu alweer uit naar de volgende afspraak!
BLOG: zeg eens nee
Nee leren zeggen vinden veel mensen moeilijk. Daarom zeggen we vaak JA. Tegen dingen die we eigenlijk niet willen. Nee zeggen betekent je grenzen aangeven. Maar hoe doe je dat op een respectvolle manier naar de ander toe? En hoe hou je er zelf ook een fijn gevoel aan over? Lees verder
Anoniem
Ik ging voor het eerst naar Jacky in een periode waarin ik heel veel op mijn bordje had. Het was een periode waarin ik voorrang gaf aan zorg en steun voor mijn naasten die dat nodig hadden en intussen doorging met de dingen die nu eenmaal moesten gebeuren. Aandacht voor mijzelf kon wel even wachten. Ik zou het niet anders gewild hebben, maar uitputtend was het wel. Ik kon ook niet ontkennen dat ik iets moest met alle emoties. Ik had te maken met zorgen, verdriet, rouw, onzekerheid, maar ook met verwondering en blijdschap om wat er allemaal mogelijk bleek. Intussen had mijn lichaam zich schrap gezet, letterlijk, gewapend tegen alles wat er nog op me af zou komen. De behandelingen van Jacky zorgden ervoor dat ik me weer kon ontspannen. En weer kon voelen, want ik had er nogal een handje van om gevoelens niet toe te laten. Het waren momenten van aandacht voor mijzelf. Jacky nam altijd de tijd om te praten over wat mij bezig hield, los van wat de mensen om mij heen van mij nodig hadden. Na zo’n sessie kon ik er altijd weer even tegen. Dat heeft me zeker geholpen om weer op te krabbelen nadat de rust was weergekeerd.