Overal om ons heen zien en horen we mensen te pas en te onpas hun mening geven. Het lijkt haast gewoon te zijn om over alles je oordeel te vellen. Facebook staat vol met reacties die vaak vanuit een soort primaire behoefte worden uitgebraakt. Gaat het nog over de inhoud of wil iemand zich alleen maar laten horen? Als een soort gevecht? ‘Jij kunt dat dan wel vinden, maar daar ben ik het niet mee eens en als ik maar heel hard roep, dan overstem ik jou en kan niemand jou meer horen.’ Ik krijg haast de neiging om er in mijn blog ‘lekker pûh!’ achteraan te zeggen.
Luisteren
Ik ervaar daarin zo weinig het luisteren, het wérkelijk luisteren naar elkaar. Kennelijk wil men vooral ventileren dat de mening van de ander niet deugt en dat gebeurt geregeld zonder enig respect of invoeling. Waarom niet even achteroverleunen, respecteren dat de ander een afwijkend beeld of gevoel heeft? Iedereen heeft recht op een eigen mening. We roepen er allemaal over: vrijheid van meningsuiting. Waarom dan met je eigen mening die van de ander onderuit halen?
“First Breathe, Step Back, Think, React.”
Ik begrijp dat niet. Overal wordt wat van gevonden zonder enige diepgang. Bekommert zich nog iemand om achtergrond, om waarheidsvinding? Zonder achtergronden te kennen roepen we, liefst zo hard mogelijk om iedereen maar te overstemmen. We gaan daarmee voorbij aan de inspanningen van de ander. Of we het er nou wel of niet mee eens zijn. En hoe kunnen we ook? Als we niet weten wat erachter schuilt?
Oefening
Een uitermate effectieve oefening (vergeef mij het Engels maar dat bekt in deze nu eenmaal lekkerder) de volgende:
First Breathe, Step Back, Think, React
First breathe: op het moment dat je uitademt en alle woorden, je mening en misschien zelfs onwaarheden over je lippen zouden rollen, haal je een keer diep adem.
Step back: zet in gedachte een stap terug. Houd je opmerkingen voor je, houd je in, hoe moeilijk dat soms ook is.
Think: stel jezelf de vraag: ‘Wat voegt het toe? Wat voegt mijn mening toe in deze situatie of in dit verhaal? Wat doet het met de ander als ik mijn mening, mijn woorden klakkeloos de ruimte ingooi? Wat doet het met mezelf?’
React: Het antwoord zal je meteen duidelijk zijn. En dan heb je een keuze: reageer je, of reageer je niet…
Wat brengt deze oefening?
Doe deze oefening eens een tijdje en ik beloof je dat het een stuk aangenamer wordt in je hoofd en in je hart. Het wordt rustiger en kalmer. Minder resoneren en reageren op allerlei prikkels maakt dat je simpelweg beter in je eigen midden kan blijven. En vanuit die betere basis word je evenwichtiger en hou je meer energie over!
Leuker mens!
En als bonus: je wordt er een véél leuker mens door!